Ҳамсояи баркамол марди сарватманд баромад. Ман барои хоҳиши ногаҳонии малламуй барои алоқаи ҷинсӣ бо ӯ мақъад шарҳи дигаре пайдо карда наметавонам. Дарвоқеъ, вай ҳама чизро барои ӯ кард ва дарҳол маълум мешавад, ки вай барои манфиати худ кӯшиш мекунад. Вай ҳатто ба ӯ як зарбаи амиқ медиҳад.
Ман мехостам бо он дӯстдухтари сиёҳпӯст дар ҳаммом ошно шавам. Зеро ба ягон навозиш аз ҳардуи онҳо умед бастан душвор аст, ҳатто дар хобам.